Hoe het allemaal begon

Brenda van de Laak

Al toen ik klein was fantaseerde ik over het helpen van dieren, ik kwam dan ook regelmatig thuis met een gevonden hond of gewond vogeltje, met katten had ik eigenlijk niet zoveel. Tot ik in 2003 een kat heb genomen, een hond kon niet omdat ik fulltime werk. Uiteraard kwamen er al snel katjes bij.

En toen stond mijn buurmeisje aan de deur en zei dat er een hele zieke kat in de straat zat. Ik ben er naartoe gegaan en heb de kat even mee naar binnen genomen. Ze was inderdaad goed ziek, flinke niesziekte. Ik ben met haar naar de dierenarts gegaan en die vertelde me dat ze volop melk gaf en dus bevallen moest zijn. Vervolgens ben ik op zoek gegaan naar de kittens! Ik heb de poes daarbij meegenomen om me naar de kittens te leiden en op deze manier had ik haar 2 kittens al snel gevonden. Volgens de dierenarts waren ze hooguit 2 dagen oud. Deze 2 kittens worden dit jaar alweer 12 en wonen nog gezellig bij mij.

Toen ben ik me gaan verdiepen in katten, in hun gedrag, voeding, vreemde gewoonten en natuurlijk het feit dat er veel te veel zwerfkatten zijn. Daarvoor kon ik het me namelijk niet voorstellen dat mensen hun kat steeds nestjes lieten krijgen of gewoon dumpten. Dus welkom in de wereld die kattenleed heet, Brenda!

Het echte werk begon pas in 2011. Bij mijn overbuurvrouw (Marjo) zat elke avond een heel schuw katertje aan de poort. Ik ben haar een zak brokjes gaan brengen voor haar bezoeker. Ik kreeg meteen het verhaal te horen dat er ook steeds een poes bij de kater was, die werd dikker en dikker tot ze na verloop van tijd dun terug kwam om te eten. Duidelijk was dat ze bevallen moest zijn. Daarna kwam ze niet meer terug.

Toen begon de zoektocht naar haar en haar kittens. Marjo is dagenlang overal gaan aanbellen, ik ben zelfs met een makelaar bij een leegstaand pand geweest. Pas na 8 weken had Marjo beet! Eindelijk werd er opengedaan bij het huis naast dat leegstaande pand waar ik met de makelaar was geweest. Moederpoes was daar inderdaad een paar dagen geleden met haar kittens over de schutting geklommen en ze zaten nu in de tuin van de vrouw die daar woonde.

Ondertussen had ik al een vangkooi gekocht omdat het niet praktisch was om steeds een vangkooi te moeten lenen bij het Dierentehuis, ik wilde de deur uit kunnen rennen zodra we ze hadden gevonden.
We hebben de vangkooi eerst bij de mevrouw in de tuin gezet (niet op scherp) en die mevrouw is toen de moeder en kittens gaan voeren in de vangkooi. Na 3 dagen wilden we gaan vangen en toen....... had moeder het hele gezin ergens anders heen verhuisd. Nee toch! Daar sta je dan.. machteloos.
We wisten al snel waar ze wel waren, want de bewoner van dat huis was erg boos dat er een heel kattengezin in zijn tuin lag en liet ons dat wel even weten. Wat nu?

We stonden daar die avond laat nog buiten te kletsen en hoorden de kittens best tekeer gaan. Ineens kwam moederpoes gelukkig aan met het eerste kitten in haar bek.
Alsof ze wist waar ze moest zijn, legde ze het eerste kitten recht tegenover ons in een tuin.
Nou ja, zo makkelijk ging het niet, de kittens waren inmiddels 8 weken en hadden eigenlijk andere plannen dan mama. Uiteindelijk heeft moederpoes alle 3 de kittens uit de tuin gehaald en op haar nieuwe plek gelegd. Daar woonde gelukkig wel een aardige mevrouw dus de volgende ochtend hebben we daar de 3 kittens in één keer gevangen en 10 minuten later de moederpoes.

Dat waren 8 spannende weken zeg! De kittens zijn gesocialiseerd en geplaatst. Moederpoes bleek achteraf gewoon een tamme poes te zijn dus ook zij heeft een fijn huisje gevonden. Zo hebben we toen toch met z'n tweeën 5 katten van straat gehaald die anders nu nog hadden gezworven en voor veel nakomelingen hadden gezorgd.

Tja, en als je dan een vangkooi hebt, weten mensen je te vinden en ga je vangen. Helemaal nu, in de tijd van Social Media word ik steeds vaker gevraagd om ergens te gaan helpen. Omdat dit nou eenmaal niet altijd mogelijk is (financieel gezien) heb ik op 20-04-2016 Stichting Zwerfkat Boxtel opgericht.
Op deze manier hoop ik nog vele katten te kunnen helpen en zo ook mee te helpen het zwerfkattenprobleem terug te dringen.

Ik kan nog wel een uur blijven schrijven maar laten we dat niet doen

Groetjes, Brenda